Vandaag blaas ik 32 kaarsjes uit
Toen iemand mij vroeg hoe oud ik vandaag ben geworden moest ik serieus even nadenken. Ik ben vanaf de dertig ergens de tel kwijt geraakt. Misschien komt het omdat de tijd nu echt heel snel gaat. Voor mijn gevoel zit in met mijn hoofd nog ergens in oktober. Maar het is al december en Kerstmis is al over een week! Ik voel me ook totaal geen 32 jaar. Niet dat je een bepaald gevoel moet hebben bij elke leeftijd. Maar toen ik jonger was dacht ik vaker: Als ik die leeftijd heb zal ik me wel zo voelen. Dat is dus niet zo. Het lijkt alsof je geest op een bepaalde leeftijd niet meer ouder wordt. Nu ik het zo op schrijf voel ik me helemaal een oude doos.
Ouder worden vind ik trouwens niet erg. Ik heb alleen niet meer zo’n zin om het uitbundig te vieren. Het valt al in een drukke maand en nu met de verjaardag van Linn erbij eind november is nóg een feestje wat veel. Ik ga dus niks bijzonders doen vandaag. Samen met Linn ga ik wafels bakken om mee te nemen naar het werk morgen. Wel word ik vrijdag door mijn man getrakteerd op een etentje en een film (het was eigenlijk een verrassing maar hij kan zijn mond nooit houden over verrassingen). Een avond helemaal met zijn tweetjes is lang geleden dus daar heb ik in ieder geval heel veel zin in!
Liefs, Michelle